Wat te doen bij emoties van anderen
Wanneer anderen heftige emoties vertonen, heb je eigenlijk een aantal opties: je vecht, je vlucht weg, je blokkeert of je geeft ze de ruimte.
Dat laatste wordt ons precies nergens geleerd. We kennen namelijk allemaal de befaamde ‘fight, flight or freeze’ reacties, maar wat dan gunstiger werkt, wordt zelden besproken. Bovenstaande reacties komen voort vanuit het overlevingsinstinct in je hersenen. Die ervaren stress door de situatie en dus kickt je reptielenbrein in om je “veilig” te houden, zodat je zeker zou overleven.
Alleen sta je niet meer tegenover een leeuw die jou als afternoon snack ziet, zoals zoveel jaren geleden toen we als mens nog moesten vluchten voor ons leven. Het overlevingsinstinct (of reptielenbrein) is het oudste deel van je hersenen en helaas niet mee geëvolueerd doorheen de tijd.
Je brein ervaart stress dus nog steeds als levensbedreigend.
Vind je het dan vreemd dat we er tegenwoordig allemaal overprikkeld bijlopen? Door de overload aan input die je hersenen te verwerken krijgen (zelfs bij niet-HSP), stijgt het stressniveau (cortisol) in je lichaam, waardoor dat overlevingsinstinct in je hersenen op zijn beurt weer actief wordt en je dus veel sneller ‘op je paardje’ zit bij pittige situaties.
De kunst ligt hem niet in het vermijden van conflicten, want die gebeuren toch, maar wel in het zorgen dat jouw stressniveau doorheen de dag geregeld de kans krijgt om te zakken. Dat is de reden waarom je me zo vaak over rust- en oplaadmomentjes hoort spreken. Simpelweg even bewust vertragen. Wanneer je aan je bureau zit, de trap neemt, naar het toilet gaat,…
Niemand heeft tijd om tussendoor een half uur te mediteren, zorg dus dat je in de drukte geregeld de ruimte neemt om hier bewust mee bezig te zijn. Of je nu aan het piekeren bent over wat je nog allemaal gedaan moet krijgen of je neemt dat moment om even rustig te ademen en tot jezelf te komen, het duurt even lang. Het effect is alleen een stuk gunstiger voor jezelf en je omgeving.
Door dit toe te passen doorheen je dag ga je sowieso al minder snel last hebben van die overlevingsreacties, want er is net wat meer reserve in je stressthermometer. Daarnaast is het enorm waardevol om te beseffen dat de ander ook pijnpunten heeft en dat jullie voornamelijk als spiegel van elkaar functioneren.
Wanneer jij iets triggert in de ander, zegt dit vooral iets over hoe die persoon zich voelt en waar hij of zij tegen aanloopt. Word je zelf getriggerd en merk je dat iets je diep raakt, dan zit er achter dat stuk nog een behoefte die ingevuld wil worden. Hou je dan verder niet bezig met de boosheid van de ander, maar kijk wat er bij jou schreeuwt voor aandacht. Heel vaak zit er een behoefte, zoals ‘nood aan bevestiging, graag gezien willen worden, denken dat je niet goed genoeg bent’ achter.
Het enige wat je dan te doen hebt, is jezelf dat gevoel toezeggen. Richt je gedachten op een beeld waarbij je bv zelfvertrouwen hebt (al is het een herinnering van toen je 10 jaar was) en laat dat door je heen stromen.
Vul jezelf er als het ware mee op.
Geef de ander bij conflicten ook de ruimte om te dealen met hun stuk op een manier die voor hun werkt. Iedereen groeit op zijn tempo en wij hebben niet te oordelen hoe en wanneer een ander dat wel of niet moet doen. Je kan ze alleen maar de ruimte en de kans geven om dat te doen.
Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Zorg dat jij je boeltje op orde hebt.
Dat lijkt me voor nu meer dan voldoende, niet?
Neem verantwoordelijkheid voor jezelf. Zorg dat jij je boeltje op orde hebt.
Dat lijkt me voor nu meer dan voldoende, niet?
